Καλησπέρα φίλες και φίλοι!
Την προηγούμενη βδομάδα αποφασίσαμε με την Ελένη και τους φίλους μας να παρακολουθήσουμε στο σινεμά την ταινία "The final portrait" μιας που είχαμε καιρό να πάμε. Είχαμε μία πρώτη ιδέα ότι η ταινία δεν είναι κάτι σούπερ μα το ρισκάραμε, πράγμα που η Ελένη θα μου "χτυπάει" για μήνες ακόμη! Πρόκειται για τη σχέση του συγγραφέα Τζέιμς Λορντ με το φημισμένο γλύπτη Τζιακομέτι και τη φιλία που αναπτύσσεται κατόπιν μεταξύ τους. Αρχικά ο Τζιακομέτι προτείνει στον Λορντ να του κάνει το πορτρέτο, πράγμα που δε θα έπαιρνε πολύ χρόνο, όμως στην πορεία τα σχέδια αλλάζουν, η διαδικασία γίνεται χρονοβόρα και κουραστική. ΟΛΗ Η ΤΑΙΝΙΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ! Κυριολεκτικά το μόνο που βλέπαμε ήταν το Τζιακομέτι να ζωγραφίζει, να συμπληρώνει, να μετανιώνει για την αλλαγή και μετά πάλι από την αρχή (πολλά κοινά με την Ελένη έχω να πω). Καταλαβαίνουμε πως θέλει να αποδώσει την ιδιορρυθμία του καλλιτέχνη, το πως ένα έργο ποτέ δεν είναι ολοκληρωμένο, πως πάντα υπάρχει περιθώριο αλλαγής ή βελτίωσης αλλά ειλικρινά η ταινία ήταν βαρετή στην καλύτερη περίπτωση. Plus η Ελένη με κοίταζε σαν κουταβάκι που το κλωτσήσανε σε όλη τη διάρκεια της ταινίας ενώ οι φίλοι μας κοιμόντουσαν κυριολεκτικά!
- Βαθμολογία: 4/10 (μόνο και μόνο για τον Τζέφρι Ρας που αγαπάμε).
~Πέπη~
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου